KNU နဲ႔ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈဆိုင္ရာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ (ကရင္လူထုအားလံုးထံသို႔ က်မရဲ့ တတိယပို႔စာ )

ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး ၊ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္။

က်မရဲ့ ပထမေပးစာနဲ႔ ဒုတိယေပးစာကို ျပန္ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (ေကအဲန္ ယူ)ရဲ့ ကမာၻသိၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖုိ႔ (ဒါမွမဟုတ္) ရပ္တန္းက ရပ္ဖို႔ အျငင္းပြား အျပစ္ဆိုေနၾကမယ့္အစား ကိုယ့္ ဘက္က နစ္နာမႈေတြ မရွိေအာင္ အားလံုးအတူတကြ ၀ိုင္း၀န္း နည္းလမ္းရွာေပးၾကဖို႔၊ အားေပးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းထားတာ ေတြ႔ရ မွာပါ။ ကမာၻ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ကရင္အမ်ဳိးသားေတြဟာ ေသြးဆူေနတဲ့ စစ္ေသြးႂကြေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဒီေဆြးေႏြးပြဲက ေန ျပသလိုက္တာပါဘဲ။

အစိုးရဘက္က သူတို႔ေတြဟာ ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏိုး ေၾကာင္း မီဒီယာကတဆင့္ ႏိုင္ငံတကာသိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကမာၻ႔ေထာက္ခံမႈ ယူေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးကစားပြဲမွာ က်မတို႔မပါရင္ က်မတို႔အမ်ဳိးသားေတြကို ေသြးဆူေနတဲ့ စစ္ေသြးႂကြေတြလို႔ သူတို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္မွာမလြဲပါဘဲ။ အဲဒီအခါမွာ ကမာၻ႔ အသိုင္းအ ၀ိုင္းကလည္း ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။ အခုလို ကမာၻ႔ရြာေခတ္ႀကီးမွာ ကမာၻ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ့ အေရးပါမႈကို က်မတို႔ အၿမဲထည့္သြင္း စဥ္းစားရမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ ကစားပြဲဟာ မွ်မွ်တတမရွိဘဲ က်မတို႔ဘက္ကခ်ည္း အေလ်ာ့ေပး လိုက္ေလ်ာေနရတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ကရင္လူထုအတြက္ မွ်တမႈမရွိ၊ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးကို ေရာက္လာတဲ့အခါက်ရင္ က်မတို႔ ဒီပြဲက ေန ထြက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျပတ္ျပတ္သားသားနဲ႔ ကရင့္အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းကို အသိေပးေၾကျငာရမွာပါ။ ဒါဟာ ကရင္ေတြရဲ႕ ႐ိုးေျဖာင့္တဲ့ သေဘာထားကို ကရင့္အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကို အ႐ိုးရွင္းဆံုး ျပသလိုက္တာပါဘဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစား တည္ေဆာက္ေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔ကရင္ေတြ ႏွစ္ ၆၀ေက်ာ္ တိုက္ယူလာတဲ့ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ကရင့္ေသြးေတြနဲ႔ အခု တည္ေဆာက္ၿပီးသေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ တန္ဖိုးညီမွ်ေနၿပီလို႔ေတာ့ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ အမ်ားႀကီးကို က်မတို႔ ႀကိဳးစားသြားရဦးမွာပါ။ က်မနဲ႔နည္းတူ က်မတို႔ ကရင္တိုင္းရင္းသားအားလံုးလည္းပဲ ကရင္ေတြညီၫႊတ္ၿပီး တိုးတက္လာမွာကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကမယ္ဆိုတာ က်မ လံုးဝ ေျပာရဲပါတယ္။

က်မတို႔လူမ်ဳိးၾကားက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈတခုကို မၾကာေသးခင္ကဘဲ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကရင္အမ်ဳိးသမီးအ စည္းအ႐ံုး (KWO) က အစိုးရနဲ႔ျပဳလုပ္မယ့္ ေနာင္လာမယ့္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး (KNU) နဲ႔အတူ ပူးေပါင္းပါ၀င္သြားမယ္ဆိုတာပါဘဲ။ အစုိးရနဲ႔ KNU ၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပဏာမလက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ KWO ဟာ KNU ကို ျပင္းထန္တဲ့ ကန္႔ကြက္စာတေစာင္ေရးသားေပးပို႔ခဲ့တာ အမ်ားလည္း သိရွိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ။ အခုအဲဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဆြးေႏြးမႈထဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္ဆိုၿပီး ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့တဲ့ KWO ကို က်မအေနနဲ႔ ေထာက္ခံပါ တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ လိုအပ္ေနတဲ့ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့လုပ္ရပ္ကို KWO က လုပ္လိုက္လို႔ပါပဲ။ အခုလို သူတို႔ ပါ၀င္ျခင္းအားျဖင့္ နယ္စပ္ေက်းရြာေတြမွာ အစိုးရတပ္ေတြရဲ့ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အႏိုင္က်င့္မႈေတြ အပါအ၀င္ မတရားမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေတြ႔ႀကံဳခံစားေနရတဲ့ က်မတို႔ ကရင္အမ်ဳိးသမီးေတြအေရးကို သူတို႔ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးခြင့္ရွိေတာ့မွာပါ။

ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ အေရးပါတဲ့ ပထမေျခလွမ္းဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီေရာက္ဖို႔အတြက္ ပထမေျခလွမ္းဟာ အေရးႀကီးသလို၊ ဒုတိယေျခလွမ္း၊ တတိယေျခလွမ္း စသျဖင့္ ေျခလွမ္း တိုင္းဟာ အေရးပါလွပါတယ္။ ေျခလွမ္းတိုင္းကို ဂရုမစိုက္ရင္ လွမ္းေလ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။ အစိုးရက ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ လမ္းေလ်ာက္ရင္းလမ္းေပ်ာက္လို႔ ကရင္လူထုလိုခ်င္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအ ဆင့္ကို မေရာက္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း က်မတို႔ ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါၿပီ။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ KNU ကေန ခြဲထြက္ၿပီး အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့တဲ့ တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ တပ္မေတာ္ (DKBA) အဖြဲ႔ရဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို အထင္ရွားဆံုး ဥပမာ အေနနဲ႔ အတိုခ်ဳပ္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ DKBA အဖြဲ႔ဟာ အစိုးရနဲ႔ သေဘာတူ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ နယ္ေျမတခ်ဳိ႕မွာ အထိုက္အေလ်ာက္ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားသြားလာခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဖားအံ ကေန ျမ၀တီတေလ်ာက္ သူတို႔လက္နက္ သူတို႔ကိုင္ၿပီးေတာ့ အဖြဲ႔အစည္း ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ စီးပြားေရးေတြ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြဲကူးေရပါဆိုသလို အဲဒီေဒသတ၀ိုက္က လူေတြရဲ့ ဘ၀လည္း အတန္အသင့္ တိုးတက္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြဟာ က်မတို႔လိုခ်င္တဲ့ တန္းတူေရးလား၊ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလားဆို ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။

ကရင္ျပည္နယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ကရင္ေတြအပါ၀င္ မြန္ျပည္နယ္၊ ပဲခူးတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ တနသၤာရီတိုင္းနဲ႔ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာရွိတဲ့ ကရင္ေတြအဖို႔ DKBA လုပ္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အလွမ္းေ၀းခဲ့ၾကပါတယ္။ DKBA ရယူခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ ကန္႔သတ္ခံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလို႔ဘဲ က်မေျပာခ်င္ပါတယ္။ အစိုးရနဲ႔ DKBA အဖြဲ႔ၾကား ေသနတ္ေျပာင္း တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မခ်ိန္ၾကဖို႔ သေဘာတူခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသာျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူဘဲ တျခား KNU ခြဲထြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြျဖစ္တဲ့ ဖဒိုေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔အပါ၀င္ တပ္မဟာ(၇) မွဴးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ထင္ေမာင္ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြဟာ နယ္ေျမတကြက္စာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုဘဲ ယူႏိုင္ခဲ့ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကရင္လူထုႀကီးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၆၀ က ေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့ ကရင္တက်ပ္၊ ဗမာတက်ပ္ ဆိုတဲ့ တန္းတူအခြင့္အေရးနဲ႔ အလွမ္းေ၀းလ်က္ ရွိေနပါေသးတယ္။ ေက်းလက္ေနျပည္သူေတြလည္း အစိုးရတပ္ရဲ့ အႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်မႈကစလို႔ သတ္ျဖတ္မႈ ေတြအဆံုး လည္စင္းၿပီး ခံေနရတုန္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ကရင္ျပည္သူေတြ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏိုင္ဖို႔၊ တန္းတူအခြင့္အေရး ရဖို႔အတြက္ အခုလို အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ KNU အေပၚ က်မတို႔ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ထားမိတာ ဆန္းေတာ့ မဆန္းပါဘူး။ KNU အဖြဲ႔အစည္းကလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးအ တြက္ ပဏာမ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာလည္း က်မတို ႔ကရင္လူထုၾကားမွာ သေဘာမတူမူေတြ မ်ားလာတာကိုလည္း ေတြ႔ရွိခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္ က်မတို႔ ကရင္အသိုင္းအ၀ုိင္းၾကားမွာ သေဘာထားေကာက္ခံမႈကို အေလးအနက္ထား လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ အင္မတန္မွ ေကာင္းမြန္မွာပါ။ လူထုသေဘာထားေတြကို အေျခခံၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးသြားသင့္ပါတယ္။ KNU ခြဲထြက္အဖြဲ႔ေတြ ရခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုမ်ဳိးကိုဘဲ အခြံေျပာင္းၿပီးေပးလာမယ္ဆိုရင္ မိခင္အစည္းအရံုးျဖစ္တဲ့ KNU အေနနဲ႔ လက္ခံသြားမယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ ကရင္ျပည္နယ္ အလံုးစံု ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္ က်မတုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျခလွမ္းေတြ အမ်ားႀကီးလွမ္းရဦးမွာပါ။

ၿပီးခဲ့တဲ့လဆန္းပိုင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္မွာ KNU ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဘားအံေဒသမွာရွိတဲ့ ကရင္လူထုေတြရဲ့ ပထမဆံုး အႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုမူရဲ့ ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းကို ေတြ႔ေတာ့ က်မအေတာ္ေလးကို ပီတိ ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီလိုပဲ က်မတို႔ ကရင္ၾကားမွာရွိတဲ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ခ်စ္ခ်င္းကိုျပန္လည္ၿပီး ယူရမွာပဲေလ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္၊ တဖြဲ႔ နဲ႔ တဖြဲ႔လည္း အစေတာ့ စိမ္းေနၾကမွာ ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေသြးက စကားေျပာလာမွာပါ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ကရင္ျပည္မွာ ကရင္ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ကရင္လူထုေတြ က မိခင္ နဲ႔ သားသမီးေတြလိုပါဘဲ။ အခုေတာ့ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကရင္ျပည္မွာ ဧည့္သည္ျပန္လုပ္ေနရတဲ့ဘဝကို ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ကရင္ျပည္သူ အားလံုးကလည္း ကရင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မူေအာက္မွာပဲ ေနခ်င္ၾကမယ္ဆို တာ က်မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ျပည္သူအတြက္၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၆၀ေက်ာ္က အစျပဳခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္နဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အရင္းျပဳၿပီး အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေတာေတာင္ထဲမွာပဲေနခဲ့ရတာရွိသလို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမွာ ကပ္ၿပီး ေနခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အစိုးရကေတာ့ သူပုန္၊ ေသာင္းက်န္းသူ၊ အဖ်က္သမား၊ ငေပြးေတြဆိုၿပီး ႏွစ္ ၆၀လံုးလံုး KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚခဲ့တာပါ။ အဲဒီလို တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးလည္း ေတြ႔ဆံုခြင့္မရတဲ့ အေျခအေနေတြၾကားမွာ က်မတို႔ ကရင္အားလံုး ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာပါလား။

က်မတို႔ေတြ စည္းလံုးဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ DKBA, KNU/KNLA Peace Council ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ေတြကလည္း လက္ရွိ KNU က အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တတ္ႏိုင္တဲ့ဖက္ကေန ၀ိုင္း၀န္း ကူညီအႀကံေပးသြားၾကပါ။ KNU အေနနဲ႔လည္း တကြက္စာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တဖြဲ႔စာ အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ စီးပြားေရးစီမံကိန္းလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို မၾကည့္ဘဲ ကရင္လူထုတရပ္လံုး အက်ဳိးရွိမယ့္ တန္းတူခြင့္နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရတဲ့အထိ အစိုးရနဲ႔ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးသြားသင့္ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲရဲ့ အေရးပါတဲ့ ေနာက္ဆံုးရလဒ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့အခါမွာလည္း ကမာၻ႔အတိုင္းအတာနဲ႔ အမ်ားေလးစားခံရ၊ နာမည္ရွိေနတဲ့ UN၊ ILO ၊ ICRC တို႔လိုမ်ဳိး အဖြဲ႔ေတြကို သက္ေသထားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း အစိုးရက လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ကတိဖ်က္လို႔မရမွာပါ။

သေဘာတူညီခ်က္ေတြ အၿပီးမွာလည္း ကရင္နယ္ေျမေတြထဲကို ဆူနာမီလိႈင္းလံုးလို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လိမ့္တက္လာမယ့္ စီးပြား ေရးစီမံကိန္းေတြကို KNU အေနနဲ႔ အလ်င္စလို သေဘာတူ အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္အစား ေဒသ တည္ၿငိမ္မႈရွိေအာင္၊ လူ႔စြမ္းအားအရည္အခ်င္းေတြ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္၊ အမ်ားေနခ်င္စဖြယ္ လူ႔အခြင့္အေရး ျပည့္၀တဲ့ ေဒသတရပ္ျဖစ္ေအာင္ အရင္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္သြားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း ေဒသခံ ကရင္လူထုေတြဟာ သူတို႔ေဒသမွာ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ားနဲ႔အတူရင္ေပါင္တန္းၿပီး အလိုက္သင့္ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္သြားႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမွ မဟုတ္ဘဲ လက္ရွိအတိုင္းသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳလိုက္မယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေလာက္ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးလို အစစအရာရာ ေနာက္တန္းက်ေနတဲ့ ရိုးသားတဲ့ က်မတို႔ ေဒသခံ ကရင္ျပည္သူေတြဟာ ေခတ္နဲ႔အညီ အံ့၀င္ခြင္က်မျဖစ္ေတာ့ဘဲ အမ်ားခိုင္းဘက္ပဲ ျဖစ္သြားမွာ က်မ အင္မတန္ စိုးရိမ္မိပါတယ္။

က်မတို႔ ကရင္ျပည္သူလူထုေတြလည္း သူတပါးရဲ့ အသံုးျပဳျခင္းခံေနရတဲ့ ျပည္သူေတြမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးၾကပါ လို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ လာမယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ က်မတို႔တေတြ စစ္မွန္တဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္မွရမွာပါ။ မရရင္ လည္း KNU ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဴပ္တာမလာေဘာေျပာသလို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မူေတြ ရွိထားသင့္ပါတယ္။ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ စည္းရံုး ေရး အစစအရာရာေပါ့။

အခုလို တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရရွိေသးတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ ကရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြကလည္း အစိုးရနဲ႔ သူ႔အေပါင္းအေဖာ္ စီးပြားေရးသမားေတြ သြားရည္ယိုေနတဲ့ ကရင္ေျမက သယံဇာတေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကာကြယ္ၾကပါ။ စစ္မွန္တဲ့ တန္းတူ ႏိုင္ငံေရး၊စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ ဘာသာေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ရတဲ့အခါက်မွသာ ကရင္ျပည္ ရဲ႕ သယံဇာတကို ေဒသခံေတြရဲ့ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ထုတ္ယူသံုးစြဲဖို႔ ေရရွည္စီမံခ်က္တစ္ခုလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီလို႔ အႀကံျပဳရင္း………………

ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး

က်မေရးတဲ့စာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိုက္ရိုက္ေ၀ဖန္အႀကံျပဳခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ nawwahwahpoe@gmail.com ကို ေပးပို႔ၾကပါလို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။